Pierwsze informacje o pomiarach prowadzonych na stacji w Bielsku pochodzą z 1869 roku, jednakże w archiwum Państwowej Służba Hydrologiczno-Meteorologicznej zachowały się zapiski od 1873 roku. Stacja współpracowała wówczas (do 1900 roku) z Sekcją Meteorologiczną Komisji Fizjograficznej, a kierował nią profesor Kolbenheyen.

Obserwacje wykonywane były trzykrotnie w ciągu doby przy budynku Gimnazjum w Bielsku i obejmowały ciśnienie atmosferyczne, temperaturę powietrza, sumę opadów, a także kierunek wiatru oraz zachmurzenie nieba i zjawiska atmosferyczne. W 1874 roku pomiary uzupełniono o wilgotność powietrza i postać chmur.

Zakończenie współpracy z Komisją Fizjograficzną skutkowało redukcją zakresu pomiarów do temperatury powietrza i opadów atmosferycznych wraz z informacją o pokrywie śnieżnej i hydrometeorach, ale wykonywane były systematycznie pod kierunkiem dr Hugo Burescha.

1 stycznia 1918 roku stacja Bielsko została włączona do Polskiej Sieci Meteorologicznej nie zmieniając kierownika i działała praktycznie bez przerwy, kontynuując obserwacje także w czasie II wojny światowej (różne nazwiska obserwatorów) do grudnia 1944 roku.

Pomiary wznowiono w kwietniu 1947 roku. Stacja meteorologiczna w Aleksandrowicach k. Bielska została założona 10 kwietnia 1947, a obserwacje zaczęto dwa dni później. Biuro stacji mieściło się na I piętrze budynku Aeroklubu, a jej pierwszym kierownikiem obserwator Adam Niżnik. Ogródek meteorologiczny znajdował się przy budynku portu lotniczego, skąd w 1956 roku został przeniesiony o 15 metrów w kierunku wschodnim.

Cyfrowe archiwum danych meteorologicznych gromadzonych na ziemiach Małopolski od XIX do połowy XX wieku dostępne jest na stronie www.histklim.imgw.pl.

Zgromadzona baza materiałów archiwalnych zawiera kilkanaście tysięcy plików, z których każdy prezentuje oryginalne zapisy miesięcznych spostrzeżeń meteorologicznych.